Mha madre, venho-vos rogar
como roga filh' a senhor,
o que morre por mi d'amor
leixade-m' ir co[n] el falar;
     quanta coita el sigo ten
     sei que toda lhi por mi ven.

E sodes desmesurada,
que vos non queredes doer
do meu amigo, que morrer
vejo, e and' eu coitada;
     quanta coita el sigo ten
     sei que toda lhi por mi ven.

Vee-lo-ei, per bõa fé,
e direi-lhi tan gran prazer
per que el dev' a guarecer
poi'-lo seu mal cedo meu é:
     quanta coita el sigo ten
     sei que toda lhi por mi ven.

     oje se part' o coraçon!

D. Afonso Mendes de Besteiros